Bijna tien jaar geleden begon ik met Tuingenoot! De tijd vliegt en verandert.

In 2012 ging het slecht met de economie. De werkloosheid was hoog en het consumentenvertrouwen historisch laag. Ik wilde mensen helpen om een eigen bedrijf te beginnen in tuinaanleg en -onderhoud.

We zijn tien jaar verder. Het is niet geworden wat ik voor ogen had. Er is maar één tuingenoot. Hij doet het prima. Dat gelukkig wel.

Ik geloof nog steeds in de voordelen van Tuingenoot. Maar Inmiddels is er overal een groot tekort aan arbeidskrachten en zie ik in dat het geen zin heeft om nog tijd en geld in Tuingenoot te steken.

Deze website zal voorlopig, in aangepaste vorm blijven bestaan. Voor iedereen die een betrouwbare hovenier zoekt in Gelderland.

Hartelijk dank voor alle steun en belangstelling in de afgelopen jaren!

Denise.

Het zal weinigen ontgaan zijn. Op 25 mei 2018 treedt de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) in werking.

En nu wordt iedereen bedolven onder e-mails met privacyverklaringen en cookiestatements. En de ondernemers onder ons krijgen daarnaast ook nog allerlei e-mails met aanbiedingen voor AVG-trainingen, AVG-workshops, AVG-handboeken en noem maar op.

Maar ja, niets aan te doen, morgen is het zover.

Dus ook Tuingenoot heeft nu een privacyverklaring hier op de website.

Niet dat er veel verandert; wij zouden natuurlijk sowieso nooit zomaar zonder toestemming andermans persoonsgegevens met derden delen.

Wat er wel verandert, is de lijst met geabonneerden op de nieuwsbrief.

Tot nu toe ontving iedereen die ooit informatie over Tuingenoot had aangevraagd, automatisch de nieuwsbrief.

Van nu af aan zullen alleen nog diegenen die zelf een abonnement op de nieuwsbrief hebben genomen, door op de grote groene knop op de rechterkolom van de blog te klikken, de nieuwsbrief ontvangen.

Hopelijk tot de volgende nieuwsbrief. Zo niet, dan heel hartelijk dank voor de getoonde belangstelling.

Fijne zomer, geniet van de tuin!

Een tijdje terug werd ik opgebeld.

De dame aan de lijn had een vriendin in de buurt van Nijmegen. Die vriendin was zeer tevreden met tuingenoot John. Nu wilde zij zelf ook graag een tuingenoot inhuren.

Helaas moest ik haar teleur stellen. Want er zijn geen tuingenoten in de buurt van haar woonplaats. Sterker nog, er is nog steeds maar één tuingenoot: John van Heijnsbergen, in de regio Nijmegen.

Regelmatig vragen mensen mij hoe het met Tuingenoot gaat. Ik antwoord dan dat er helaas maar één tuingenoot is. ‘Ach wat jammer,’ zeggen ze dan, ‘het is zo’n sympathiek idee.’

Dan komen ze met allerlei adviezen. Kun je niet zus … zou je niet zo … Allemaal heel aardig en goedbedoeld.

Toch sla ik die adviezen in de wind.

Ik wil namelijk niemand ompraten om tuingenoot te worden.

Als iemand tuingenoot wordt, dan moet hij of zij dat doen uit volle overtuiging. Niet omdat ik hem of haar met marketingtrucs en mooie verhalen heb overgehaald.

Zo iemand moet dol zijn op tuinieren en dromen van een eigen bedrijf. Maar hij of zij moet ook overtuigd zijn van de toegevoegde waarde van Tuingenoot.

Men moet Tuingenoot niet verwarren met allerlei disruptieve startups.
 
Ik wil het ook niet zo makkelijk maken dat iedereen denkt: ik probeer het gewoon een tijdje, baat het niet schaadt het niet.

Liever heb ik dat een toekomstige tuingenoot denkt: het kost durf, het kost tijd, het kost geld, maar dat heb ik er graag voor over.  Iets dat waardevol is mag ook best wat kosten.
 
Oorspronkelijk koste het veel meer geld om tuingenoot te worden. Toen heb ik me de kritieken wel aangetrokken en het een stuk goedkoper gemaakt. Te goedkoop misschien? Ik wil heel graag mensen helpen om hun droom te verwezenlijken maar ik ben geen liefdadigheidsinstelling.

Heeft er iemand een briljant idee? Zal ik er nog veel meer tijd insteken?

Nee, ik zal gewoon rustig afwachten tot de volgende tuingenoot zich aandient. En ondertussen in de vrije uurtjes fijn tuinieren. Want het nieuwe tuinseizoen staat voor de deur. En wat is er nou leuker dan tuinieren?

Tuingenoot bestaat vijf jaar! Tijd voor een terugblik.  

Het begon als Tuinmaatje.

Tuinmaatje ging verder als Tuingenoot.
De naam veranderde maar het doel bleef hetzelfde: tuinliefhebbers te helpen. Tuinliefhebbers die een eigen bedrijf willen beginnen en tuinliefhebbers die een betaalbare en betrouwbare tuinhulp zoeken.

In het begin stak ik veel tijd en geld in Tuingenoot. Ik adverteerde volop, kreeg veel aanvragen, verstuurde informatiepakketten en belde de mensen op.

En toen kwam in 2014 de eerste tuingenoot. Tijd om er nog meer energie in te steken.
Ik schreef regelmatig stukjes voor de blog, plaatste advertenties, verstuurde mailings, hield een enquête en maakte cadeaubonnen.

In 2015 kwam er een tweede tuingenoot bij.

Na enige moeite lukte het mij in 2016 om Tuingenoot bij het UWV als werkgever te registreren zodat ik Tuingenoot blijvend onder de aandacht kan brengen van werkzoekenden.

In 2016 besloot de eerste tuingenoot om alleen verder te gaan.

Nu is er nog maar één tuingenoot. Gelukkig gaat het met de onderneming van die ene tuingenoot uitstekend.

Tot zover in het kort de achtergrond van Tuingenoot. Wie benieuwd is naar wat achtergrondinformatie over mij, de oprichtster van tuingenoot, kan het oktobernummer van het tijdschrift Tuinseizoen lezen (bladzijde 44).

Ik blijf doorgaan met Tuingenoot. Want ik geloof nog steeds dat er veel behoefte is aan betrouwbare behulpzame bedreven zelfstandige tuinmannen en –vrouwen. En ik ben nog steeds bereid om die tuinmannen en –vrouwen te helpen hun eigen onderneming tot een succes te maken.

Tevreden tuingenoten en tevreden tuineigenaren, dat blijft mijn doel.

Vorige week kocht ik een pot vogelpindakaas. Voor het eerst. De vogels wilden er niets van hebben. Dagenlang werd de pindakaas volledig genegeerd.

Zo gaat het vaak als ik iets nieuws voor de vogels ophang. Blijkbaar moeten ze er eerst aan wennen. Van een afstandje kijken ze of het geen valstrik is.

Totdat er één  moedig musje op af gaat. Eén die denkt: wie niet waagt…

Daarna volgen de anderen. En nu vliegen ze af en aan. Koolmeesjes, pimpelmees, een roodborstje, merels, kauwen, vinken, duiven, musjes.

Een dergelijk scenario had ik ook voor ogen toen ik met Tuingenoot begon. Ik dacht: als er één de sprong heeft gewaagd, dan volgen er zeker meer. Jammer genoeg is dat niet het geval.

Er zijn al bijna twee jaren verstreken sinds John Tuingenoot werd. Ondanks zijn enthousiasme, heeft hij geen collega tuingenoten mogen verwelkomen. Eén is blijkbaar niet genoeg om de anderen over de streep te trekken.

Mensen vragen mij wel waarom er maar één Tuingenoot is. Daarna adviseren ze mij om alles gratis te doen totdat er meer belangstelling is.

Volgens de vader van Teun van de Keuken moet je nooit iets voor niks doen, als je in zaken serieus genomen wilt worden.

Nooit vind ik wel erg infrequent. Mijn vaste klanten kunnen mij altijd bellen of mailen met vragen. Ze krijgen dan meestal gratis antwoord of advies. Niet omdat zij dat willen of verwachten maar omdat ze het verdienen. Service noem ik dat.

Iedereen wil opeens een foodtruck beginnen. Ik las het in de krant. Er blijkt sprake te zijn van een ware foodtruck hype.

Waarom, vraag ik mij dan af. Waarom wil iedereen foodtruckeigenaar zijn en niemand tuingenoot?

Zien zij geen beren op de weg? Of rijden ze er vrolijk omheen met die leuke truckjes? Blijkbaar laten foodtruck- eigenaren zich niet weerhouden door de mogelijke toekomstige problemen die potentiële tuingenoten wel zien.

Dat ze minder verdienen bij slecht weer, nemen ze voor lief.
De omzet van zowel foodtruckeigenaren als hoveniers is afhankelijk van de weersomstandigheden. Als het vriest kan de hovenier niet spitten. In de winter worden er minder ijsjes verkocht. Daar zijn de prijzen en tarieven op afgestemd.

Dat ze grote uitgaven moeten doen voordat ze iets verdienen, schrikt hen niet af.
Het bedrag dat foodtruckeigenaren per festival uitgeven, nog vóór ze iets verdiend hebben, is aanzienlijk hoger dan de eenmalige startkosten van een tuingenoot. Daarnaast moeten ze vaak ook een deel van de winst afstaan aan de festivalorganisatie. Toch zijn vele foodfestivals al tot in 2017 volgeboekt.

Dat de concurrentie hevig is, deert ze niet.
Naar schatting waren er in mei 2016 zo’n 450 foodtrucks. Zijn er genoeg festivalbezoekers om alles op te eten? Eén bezoeker kan na een sapje of smoothie, pizza, of panini, en een ambachtelijk ijsje vast geen broodje pulled pork of zak biologische frites meer op. Toch komen er nog steeds foodtrucks bij.

Misschien weten ze hoe fijn het is als je hobby je beroep is. Eén van mijn klanten heeft een cateringbedrijf. Altijd sjouwen met zware pannen en schalen. Altijd voor dat hete fornuis, ook als de mussen van het dak vallen. Maar ze doet waar ze goed in is en waar ze van houdt. Dat is veel waard.

Misschien zijn ze avontuurlijk van aard. En accepteren ze dat niets in het leven zeker is. Dat je risico’s moet durven nemen om je dromen te verwezenlijken.

Of zou het toch aan die leuke truckjes liggen? Wist ik het maar. Dan kon ik Tuingenoot net zo onweerstaanbaar maken.

Vijftien maanden geleden schreef ik hier: Een nieuw tuinseizoen is begonnen. En in Gelderland is er een tuingenoot bijgekomen. Zijn naam is John van Heijnsbergen en hij woont in Oosterhout.

Onlangs vertelde John mij over zijn ervaringen als tuingenoot tot nu toe:

"Al ruim 35 jaar werkte ik in mijn vrije tijd in tuinen van anderen. Nu ik er mijn beroep van heb gemaakt, meldt gelukkig de ene na de andere klant zich bij mij. Ik heb geen moment spijt gehad van mijn overstap van procesoperator naar zelfstandige tuinman.”

Over de voordelen van Tuingenoot is John duidelijk. "Ik ben een tuinman, geen accountant! Ik heb weinig verstand van boekhouden en belastingen, ik besteed mijn tijd liever aan het tuinieren. Dankzij de samenwerking met Tuingenoot maak ik een degelijke en betrouwbare indruk. Het is niet duur, er wordt promotie voor mij gemaakt en via de website vinden nieuwe klanten mij ook. Zonder Tuingenoot had ik misschien nooit deze stap kunnen maken. Maar het belangrijkste is natuurlijk de steun van mijn vrouw Anita en gezin."

Al jaren liep John met het idee om als tuinman aan het werk te gaan maar de gedachte aan alle zakelijke rompslomp hield hem tegen.

"Nu heb ik dankzij Tuingenoot een soort kant-en-klaar pakket voor de zelfstandige tuinman. Mijn taak is het goed verzorgen en onderhouden van de tuinen van mijn klanten. Voor hen ben ik onder meer bezig geweest met aanleg en onderhoud van gazons (maaien en verticuteren), snoeien, het planten van bomen, vaste planten en hagen, onderhoud van tuinen, advies geven en het maken van beplantingsplannen. Ik lever graag perfect werk af. Gelukkig heb ik tot nu toe eigenlijk alleen maar tevreden klanten. Ik hoop dat in de toekomst meer mensen deze stap zullen zetten. Mensen die zelfstandig kunnen en willen werken, met veel kennis van tuinieren en jarenlange ervaring. Het zou leuk zijn als er in iedere provincie minstens één tuingenoot zou zijn."

Het nieuwe jaar is begonnen met goed nieuws en met slecht nieuws.

Het goede nieuws is, dat Tuingenoot nu bij het UWV als werkgever staat geregistreerd. Het koste wat moeite maar het is toch gelukt! Nu kan ik Tuingenoot blijvend onder de aandacht brengen van werkzoekenden.

Het slechte nieuws is, dat er nu nog maar één tuingenoot is. Peter gaat namelijk alleen verder. Na bijna twee jaar bleek het toch niet te zijn wat Peter er van had verwacht. Peter had verwacht dat hij heel veel klanten zou krijgen via de website van Tuingenoot. Hij had verwacht dat tuingenoot.nl een soort marktplaats.nl zou zijn. Dat is niet zo.

Tuingenoot is geen Marktplaats. Marktplaats.nl staat in de top tien van de meest bezochte websites van Nederland. Daar wil ik en kan ik niet mee concurreren. Zoveel tijd of geld heb ik niet. Maar dat was ook nooit de bedoeling van Tuingenoot. Iedere tuingenoot mag natuurlijk ook adverteren op Marktplaats of andere vraag en aanbod sites. Maar dan ben je er nog niet. Werklust en vakmanschap en gevonden worden op Google zijn niet de enige benodigdheden om een eigen bedrijf succesvol te maken. Er komt meer bij kijken.

Tuingenoot biedt kennis en ervaring. Mijn kennis en ervaring als boekhouder en belastingadviseur. Mijn klantenkring bestaat voornamelijk uit zzp’ers. Ik vroeg aan hen wat het belang was van een boekhouder/belastingadviseur. Hier kun je enkele reacties lezen:

Tuingenoot biedt ook kostenbesparing. De kostenbesparing wordt gerealiseerd door samen naar buiten te treden met één gezamenlijke website en één huisstijl, alles met het leuke logo, ontworpen door Mariëtte Janssen. Het is dus niet de bedoeling dat de afzonderlijke tuingenoten ieder een eigen website of eigen drukwerk aanschaffen.

Tuingenoten zijn gedreven werkers. Niet per se goede ondernemers, maar mensen die van de natuur houden en er hun vak van (willen) maken. Dat is Peter ook. Ik wens hem veel succes. Ik hoop dat zijn bedrijf ook zonder Tuingenoot zal floreren. Want ik ben ervan overtuigd dat er steeds meer behoefte zal komen aan hulp in de tuin. Vanwege de toenemende vergrijzing en vanwege het toenemende besef dat een groene omgeving goed is voor onze geestelijke en lichamelijke gezondheid.

Er was een dame die alleen kon worden verblijd
Met een flinke portie vrije tijd
Meer had ze niet nodig
Cadeaus vond ze overbodig

De dame had maar één verlangen:
Af en toe lekker in de tuin rondhangen
Maar van rondhangen kwam bar weinig terecht
Ze was namelijk verwikkeld in een onkruidgevecht

Regelmatig zuchtte ze vermoeid:
“Is dat onkruid alweer aangegroeid ?”
Daarom deed de Sint deze bon in haar schoen
Nu kan een tuingenoot het zware werk komen doen

De dame mag nu luieren
Of rustig in haar tuintje kuieren
Of lekker buiten zitten
Laat die tuingenoot maar schoffelen en spitten

Hulp in de tuin … wie wil dat nou niet?
Groetjes van Sint en Piet

Er zat een gaasvlieg op het raam. Fascinerend. Zulke tere vleugels, zulke lange voelsprieten en die mooie kraaloogjes… En ook nog heel nuttig! Dus ik pakte mijn fototoestel  en maakte een foto.

Toen ik de foto naderhand bekeek op mijn pc, bleek hoe vuil de ruit was. (F)oei …

Gelukkig kwam die week glazenwasser weer langs. De glazenwasser komt ieder kwartaal. Soms zijn ze met z’n tweeën. Maar meestal komt hij alleen.

Na ongeveer 20 minuten zijn alle ruiten gewassen. Dan wordt er aangebeld en mag ik afrekenen. €45,-.

Sommigen zullen zeggen: “Wow, dat is €135,- per uur! Dat kan ík niet betalen. En al kón ik dat betalen, dan had ik het er nooit voor over! Er is vast iemand te vinden die dat goedkoper kan.”

Zulke reacties krijgen zzp’ers vaak als ze hun tarief noemen. En natuurlijk is dat ook vaak mijn eerste reactie op een offerte van tuinman, loodgieter of andere dienstverlener. Maar daarna ga ik nadenken.

Kan ik het betalen?
€45,- per kwartaal is €3,46 per week of €0,50 per dag. Als ik een beetje bezuinig op de dagelijkse boodschappen, moet dat lukken.

Heb ik het er voor over?
Vroeger waste ik de ruiten liefst zo min mogelijk. Want ik heb niet zo’n lange ladder. En ik ben niet zo handig met spons, zeemlap en raamwisser. Toen ik zelf de ramen lapte, koste het me vele uren. Weg vrije zaterdag. Dus €45,- in ruil voor een vrije zaterdag ... ik vind het een koopje.

Kan het niet goedkoper?
Vast wel. Maar ik heb zo mijn principes. Als ik het kan betalen en ik het er voor over heb, dan ga ik niet beknibbelen op de prijs. Zo’n man moet tenslotte ook eten. En de hoogte van de premie van zijn arbeidsongeschiktheidsverzekering zal ook niet mis zijn. Liever een iets duurdere dienstverlener met degelijke materialen, gereedschappen en verzekeringen dan een goedkopere die dat allemaal niet heeft.

De ruiten zijn in ieder geval weer schoon.

Wat vind jij?

Ooit met het UWV te maken gehad? Ik sinds kort voor het eerst.

Zoiets wens ik niemand toe.

Ik wilde Tuingenoot bij het UWV aanmelden als werkgever, om vacatures voor franchisenemers te plaatsen net als die andere franchisebedrijven op de site van het UWV (werk.nl). Want als ik mensen vertel over Tuingenoot, krijg ik vaak dezelfde reactie: “Dat moet je aan het UWV vertellen, zij zullen zo’n initiatief zeker toejuichen!”

Dus ik scheef een brief aan het UWV. Over Tuingenoot. Wat Tuingenoot is en waarom ik er in 2012 mee begon.

Vier dagen later kreeg ik een standaard e-mail van het UWV. Dat ik mijn gegevens via de site kon doorgeven en dan binnen vijf dagen een antwoord zou krijgen.

Na tien dagen vergeefs wachten, besloot ik het UWV te bellen. Ook dat valt niet mee. De wachttijd is lang, erg lang. En de vriendelijke medewerkster kon mij om de een of andere duistere reden niet doorverbinden met de juiste afdeling. Ik moest nog eens hetzelfde nummer bellen en dan vragen om te worden doorverbonden met de afdeling werkgeverscontacten.

Na vijf minuten in de wachtstand werd ik weer te woord gestaan … door dezelfde vriendelijke medewerkster! Gelukkig kon ze me deze keer wel doorverbinden. Op mijn vraag waarom ik na tien dagen nog geen antwoord had, werd mij verteld dat mijn bericht waarschijnlijk zoekgeraakt was. Dat gebeurde namelijk regelmatig. De makkelijkste oplossing was om het verzoek opnieuw in te dienen.

Geen probleem, ik heb alle gegevens opnieuw doorgegeven via hun website (want ze hebben alleen een no-reply e-mailadres, dus eenvoudig mailen gaat niet).

Na vijf dagen kreeg ik antwoord:

Toen werd ik best wel boos. Ik kan begrijpen dat het niet in één keer duidelijk is wat Tuingenoot precies inhoudt. En dat ze mijn allereerste brief niet gelezen hebben en daarna ook niet eens de moeite hebben genomen om mij telefonisch om toelichting te vragen … oké. Maar dat ik dan een standaard e-mail ontvang waarop ik niet kan reageren omdat ze geen telefoonnummer of fatsoenlijk e-mailadres hebben … dat is zeer frustrerend.

Dus ik belde nog een keer 0800-8001. De vriendelijke medewerkster zei dat ze er niets aan kon doen. Maar als ik mijn gegevens aan haar doorgaf, dan zou ze iemand vragen om er nog eens naar te kijken en mij, indien nodig, daarover te bellen.

Deze keer kreeg ik al na twee dagen een reactie:

Zoek de verschillen … dan zoek ik de Kafkaknop.

Mateloos geïrriteerd, belde ik voor de zoveelste keer het UWV. Ik probeerde de vriendelijke medewerkster mijn verhaal te vertellen maar ze wilde alleen mijn burgerservicenummer weten.

Toen ik vroeg “Heeft u even tijd om mijn verhaal aan te horen?”, antwoordde zij: “Nou eigenlijk niet, er staan nog veel anderen in de wachtrij.”  

Was er dan niemand waarmee ik een gesprek kon voeren? Nee, maar ze kon mij wel doorverbinden met iemand aan wie ik mijn vacature telefonisch kon doorgeven. Ik zou dan binnen 24 uur worden teruggebeld. Dat was op vrijdagmiddag.

De woensdag daarna. Geen telefoontje, wel weer een email:

Andere e-mail, zelfde strekking.

Dus heb ik, inmiddels murw en meegaand,  het woord ‘entreegeld’ van de Tuingenoot website verwijderd. En opnieuw een aanvraag ingediend voor een werkgeversaccount.

Dat was meer dan een week geleden.  Nog geen reactie. Maar ik geef het niet op.

Er moet toch een mogelijkheid zijn om Tuingenoot onder de aandacht te brengen van werkeloze mensen, die dol zijn op tuinieren en die graag een eigen bedrijf beginnen?

Heeft iemand een idee hoe ik door kan dringen tot het UWV?

Hij was aangenaam verrast door mijn e-mail. Maanden geleden vulde hij de enquête in. En nu … de gelukkige winnaar van een WakaWaka Power+!

Het was de laatste keer dat ik iemand blij kon maken met een bedankje voor het invullen van de enquête. Binnenkort ga ik de antwoorden analyseren en interpreteren. Hopelijk kan ik er veel van leren.

Een vluchtige blik op de antwoorden leerde mij al dat 74% van de geënquêteerden ooit wel eens behoefte heeft gehad aan hulp in de tuin. Misschien heeft die overige 26% geen tuin, zover heb ik nog niet gekeken. Want, hoe dol je ook bent op tuinieren, er is ooit een moment waarop je een paar extra handen kunt gebruiken.

Bijvoorbeeld nu, na al die regen. Alles begint opeens weer flink te groeien.

Dit is de perfecte tijd om wintergroene heesters te verplanten. Echt zo’n klusje waar je wel een tuingenoot bij kunt gebruiken.

Nu is het ook weer tijd om vaste planten en bloembollen te planten. Altijd leuk om te doen. Maar stel dat je 7 miljoen bollen hebt …

En dan zijn er nog van die klusjes die nu ook gedaan moeten worden maar die weinig mensen leuk vinden:

• kleigrond omspitten;
• een composthoop maken;
• de heg voor de laatste keer dit jaar snoeien.

Eerlijk gezegd vind ik dat ook leuke klusjes.

Het is alleen zo jammer dat de dagen weer korter worden en de tijd zo snel voorbij gaat.